Waarom zijn banken terughoudend bij het financieren van start-ups?

Banken verstrekken leningen aan bedrijven die op afgesproken tijdstippen rente en aflossing kunnen betalen. Start-ups zijn veelal kapitaalconsumerend in de eerste fase van hun bestaan. Indien er enkel gefinancierd wordt met bankfinanciering, betekent dit dat de bank zijn eigen rente financiert. Pas wanneer een start-up kapitaalgenererend wordt, kan zij een bank immers pas een met tijd en risico verdisconteerd rendement bieden.

Het risico

Daarnaast wordt bankfinanciering voor start-ups meestal gebruikt voor ontwikkeling van een product/dienst. Bij liquidatie van de start-up levert dit een bank zelden eenzelfde kapitaal op als hetgeen is uitgeleend. Dit levert een risico op. Daar banken voor ieder risico dat ze lopen een vergoeding eisen, en een start-up geen met tijd en risico verdisconteerd rendement biedt op aangegane leningen, zijn banken terughoudend bij het financieren van start-ups.

Het is niet voor niets dat start-ups regelmatig op ‘friends, fools & family’ gewezen worden. Dit geschiedt meestal op participatiebasis in het aandelenkapitaal. Een voordeel hierbij is dat er niet op afgesproken tijdstippen rente en aflossing betaalt hoeft te worden. Voor een start-up biedt een kapitaalstructuur met enkel eigen vermogen veelal meer bestaansrecht dan een financiering met vreemd vermogen. Ook de ‘risks & rewards’ van het verstrekken van kapitaal en toekomstig potentieel van de onderneming zijn op deze manier beter in balans.

Zodra een start-up vervolgens in staat is positieve kasstromen te genereren, kan gedacht worden aan het toevoegen van vreemd vermogen aan de kapitaalstructuur.